- AMYCUS
- I.AMYCUSAeneae comes. Virg. Aen. l. r. v. 225.Nunc Amyci casum gemit, et crudelia secumFata Lyci.Idem l. 9. v. 771. ---- Inde ferarumVustatorem Amycum, quô non felicior alterUngere tela manu, ferrumque armare venenô.Frater Dioris Idem l. ult. v. 509.Turnus equô deiectum Amycum, fratremque DioremCongressus pedes, hunc venientem cuspide longâ,Hunc mucrone ferit. ---- Nic. Lloydius.II.AMYCUSCentaurus, Ixionis et Nubis fil. Ovid. Met. l. 12. Fab. 5.Primus Ophionides Ainycus penetralia donisHaud veritus spoliare suis.III.AMYCUSNeptuni, et Melies nymphae fil. Bebrycum. Rex, qui eam consuetudinem habuit, ut advenas ad cerrtamen provocaret, et msidiis circum ventos ibidem interficeret. Cum itaque Argonautae illuc venissent, Pollux ab codem ad certamen provocatus, cognitis insidiis, socios convocavit, et ab iis adiutus Amycum interfecit. vide Theocrit. in Idyll. 22. cui titulus Διόσκουροι.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.